Anu (Akkadian: 𒀭𒀭 DAN, Anu‹m›) or An ( Sumerian: 𒀭 AN, from 𒀭 an "sky, heaven") was 
the Ancient Mesopotamian the god of the heaven.

Zbudował nowe miasto, naprawił kanały, dostarczył żywność mieszkańcom; w kraju zapanował dostatek.
Południe wybrało dlań pannę na żonę; miłość i wojna jej domeną była, z tego słynęła. Jej królewski tytuł brzmiał An.Tu, „przywódczyni, która jest żoną A-na” — takie było przemyślne znaczenie danego jej imienia. Urodziła Anowi trzech synów; córki nie urodziła. Pierworodny syn, przez nią nazwany An.Ki, co znaczyło „stały grunt stworzony przez Ana”. Sam zasiadł na tronie; wybór żony dla niego odraczano dwa razy. W czasie jego rządów do pałacu sprowadzono konkubiny; syn mu się nie urodził. 
Dynastia tak zapoczątkowana, przerwana została wraz ze śmiercią Anki; na tym gruncie potomstwo nie wzrosło. Drugi syn, choć nie pierworodny, ogłoszony został prawowitym dziedzicem. Był to jeden z trzech braci, od młodości nazywany czule przez matkę Ib; jego imię znaczyło „ten średni”. W królewskich annałach nazywany jest An.Ib — w panowaniu niebiański. Przez pokolenia jego imię znaczyło „ten, który jest synem Ana”. Był następcą swego ojca Ana na tronie Nibiru; był władcą trzecim z kolei. Na swoją żonę wybrał córkę młodszego brata. Nazywana była Nin.Ib, „pani Iba”.
Ninib urodziła syna Aniba; był następcą tronu, czwartym królem z kolei.

Thank's for Appreciating !


Back to Top